فایل شماره 8459

ارسال شده در 6 تیر 1401 توسط نویسنده محمدی در بدون موضوع

۳۸۶۱۶

۲۸۲۸۲

سایرکشورها

۱۱

۷۱۴۹۵۷
(قنبری،محمدرضا۱۳۸۹)
جدول شماره۴-۶(ارزش صادرات محصول توت فرنگی)

۵۱۵۹۱۲

جهان

۴-۱۱ توجیه فنی و اقتصا د ی :
بطور متوسط از این محصول ۹۷۶۵ کیلوگرم در هکتار برداشت می شود،که در برخی مناطق استان عملکردهای بیشتری گزارش شده است، سالیانه بیش از ۱۸۷۶۴ تن محصول در استان کردستان تولید می شود که یک سوم آن به منظور تازه خوری و مصرف در صنایع فراوری به سایر استان ها فرستاده شده و حدود ۳۰تا۴۰ درصد آن نیز به علت فقدان صنایع فرآوری و بسته بندی مناسب به هدر می رود.
هر بسته توت فرنگی شامل حدود ۵۰۰ گرم توت فرنگی می باشد، از این بسته ها ۸عدد در داخل یک کارتن قرار میگیرند به عبارتی هر کارتن ۴تا۵ کیلوگرم.
کل برداشت سالانه محصول:۱۸۷۶۴ تن عبارتند از۱۸۷۶۴۰۰۰ کیلوگرم
۱۸۷۶۴۰۰۰تقسیم بر ۴کیلوگرم برای هر بسته کارتنی عبارتند از:۴۶۹۱۰۰۰ عدد کارتن مصرف سالانه،۴۶۹۱۰۰۰عدد کارتن مورد نیاز شامل ۳۷۵۲۸۰۰۰ بسته کوچک جهت بسته بندی.
(( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت nefo.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. ))

۴-۱۲ مطا لعا ت باز ا ر: ^[۹]
با بررسی بازار توت فرنگی متوجه شدیم که در وضعیت کنونی بازار عرضه جوابگوی تقاضا ونیاز داخل نیست و باتوجه به اینکه در بهترین شرایط توت فرنگی بیشتر از ۷ روز مصرف تازه خوری ندارد و واردات میوه پاسخگوی نیاز نیست می توان نسبت به بسته بندی مناسب محصول و ارسال به جامعه جهت مصرف با طعم و رنگ مناسب بستر لازم و کافی را آماده کرد.جدول زیر جایگاه ایران و واردات توت فرنگی کشور عزیزمان را نشان می دهد.
جدول شماره۴-۷(واردات توت فرنگی)
جدول شماره۴-۸(سهم محصول از واردات)
۴-۱۳ توجیه پـذیری فنی :^[۱۰]
توتفرنگی با نام علمی Fragaria و از خانواده Rosaceaeمیباشد. میوه توتفرنگی شبیه توت ولی کمی درشتتر با رنگ قرمز است. ارقام بومی توتفرنگی ایران شامل کردستان، گیلاسی، اتابکی و دلندی و ارقام تجاری عمده شامل سلوا، کاماروسا، کوئین الیزا، پاروس، گاویتا و پاجارو میباشد. توتفرنگی میوهای فوقالعاده حساس در برابر عوامل محیطی و شرایط نگهداری بوده و به همین دلیل عمر پس از برداشت آن کوتاه و نیاز به مراقبت های ویژه دارد .^[۱۱]سطح زیر کشت توتفرنگی در ایران بر اساس آخرین آمارهای ارائه شده توسط سازمان خوار و بار جهانی (FAO) در حدود ۲۴۰۰ هکتار میباشد که در مقایسه با سطح زیر کشت جهانی، ایران در حدود ۱/۰ درصد سطح زیر کشت جهانی را در اختیار داشته و از این نظر مقام بیستویکم را در بین کشورهای جهان دارا میباشد(علی عسکریان، ۱۳۹۰). مناطق عمده تولید کننده این محصول در ایران به ترتیب استانهای کردستان، مازندران، گلستان، تهران و منطقه جیرفت میباشند که بخش عمده تولید (در حدود ۸۵ درصد) در استان کردستان صورت میگیرد. بر اساس آمارهای ارائه شده توسط سازمان جهاد کشاورزی، ۹۵ درصد این محصول در فضای باز تولید میشود و زمان عرضه به بازار در دو بازه زمانی اوایل اردیبهشت ماه تا اواخر خرداد و اواسط شهریور تا اواسط آبان ماه میباشد. پنج درصد مابقی محصول به شکل گلخانهای تولید میشود .برطبق برآوردهای انجام شده توسط سازمان جهاد کشاورزی، تلفات توتفرنگی از زمان برداشت تا زمان ارائه به بازار در حدود ۳۰ درصد تولید کل این محصول در کشور میباشد که رقم بالایی بوده و بازگو کننده ضرورت ایجاد تغییرات بنیادی در عملیات برداشت و پس از برداشت این محصول در کشور است.در این پروژه، مکانیزاسیون زنجیره چیدن،بسته بندی و فروش توتفرنگی است، و انتظار میرود اجرای این پروژه موجب کاهش ضایعات، حفظ کیفیت و در نهایت افزایش عمر نگهداری محصول عرضه شده گردد.
۴-۱۴ تجزیه و تحلیل ما لی: ^[۱۲]
در مورد محصول توت فرنگی با توجه به حساسیت محصول و فسادپذیری بالای آن، موضوع بازاریابی و عوامل مربوط به آن از اهمیت ویژه برخوردار است. این محصول به عنوان یکی از محصولات اصلی باغی استان کردستان دستکم از دو دهه ی قبل همواره مورد توجه تولیدکنندگان محصولات باغی، سیاستگزاران استان و حتا در سطح ملی قرار گرفته است. براساس آمارهای منتشر شده از سوی مرکز آمار ایران و وزارت جهاد کشاورزی سطح زیر کشت این محصول در استان کردستان از سال ۱۳۶۰ از ۱۸۰ هکتار به ۲۴۶۸ هکتار در سال زراعی ۱۳۸۴ رسیده است. گزارش شده است که سطح زیر کشت کل کشور در سال زراعی ۱۳۸۴به ۳/۳۸۲۹ رسیده براساس این آمار سهم استان کردستان بالغ بر%۴۳/۶۴ است. براساس گزارش های آماری، سهم استان کردستان طی یک دهه ی اخیر کاهش داشته و این نشانده ی افزایش سطح زیر کشت این محصول در سایر مناطق کشور است. افزایش سطح زیر کشت محصول توت فرنگی در کشور از یک طرف نشانده ی اهمیت اقتصادی این محصول در بازار است و از طرف دیگر با افزایش سطح زیر کشت و افزایش تولید، توجه بیشتر به نحوهی عرضه، اهمیت پیدا میکند؛ چون که بازار محصول کمکم به سمت بازاری رقابتی حرکت خواهد کرد(حامد قادر زاده۱۳۹۰). با این حال شیوه ی عرضه ی این محصول در کشور، بویژه در مناطق پرتولید از نظر شیوه و نوع بسته بندی و اندازهی آن با مشکلات فراوانی همراه است و این باعث افزایش ضایعات در سطوح مختلف بازار، عمده فروشی و خرده فروشی شده است. مسایل و مشکلات بازاررسانی محصول توت فرنگی را در دو دهه ی ۷۰ و ۸۰ را بررسی می کنیم تا تغییر شیوه ی بسته بندی براساس داده های سال ۱۳۷۵ و ۱۳۷۸ را بر اساس تحقیق انجام داده شده مشاهده کنیم که در این طرح گفته شده است: دارای توجیه اقتصادی است و براساس نتایج به دست آمده از توابع ضایعات محصول توت فرنگی برای سال های یاد شده ، در صورت اجرای آن به وسیله ی بهره برداران سود واحدها به طور قابل ملاحظه ای افزایش خواهد یافت . افزایش سود براساس داده های سال های پیش گفته به ترتیب بالغ بر ۲۱۰۴۰۶۲ هزار ریال و ۷۸۱۰۰۶۲ هزار ریال برآورد شده است. که تغییر در سیستم بسته بندی درحفظ شرایط طعم و رنگ محصول و بازده هی اقتصادی دارد(قادرزاده،حامد۱۳۹۰).